TESTING

• Προσδιορισμός απώλειας κατά την πύρωση (EN 196-2)

Η δοκιμή απώλειας πύρωσης προσδιορίζεται σε οξειδωτική ατμόσφαιρα. Με την πύρωση στον αέρα στους (950 ± 25) οC το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό απομακρύνονται. Το δοκίμιο ζυγίζεται πριν και μετά την πύρωση και γίνεται διόρθωση σφάλματος που προκύπτει στην οξείδωση των θειούχων.Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι το πυριαντήριο Thermolyne 1300 και ζυγός ADB/ADJ της KERN με ακρίβεια 0,1 mg.

• Σταθμικός προσδιορισμός θειικών (ΕΝ 196-2)

Τα θειικά ιόντα, που παράγονται από την αντίδραση του τσιμέντου με υδροχλωρικό οξύ, καταβυθιζονται σε pH μεταξύ 1,0 και 1,5 με διάλυμα χλωριούχου βαρίου. Η καταβύθιση πραγματοποιείται στο σημείο βρασμού. Ο προσδιορισμός ολοκληρώνεται σταθμικά και τα θειικά εκφράζονται ως SO3.Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι το πυριαντήριο Thermolyne 1300 και ζυγός ADB/ADJ της KERN με ακρίβεια 0,1 mg.

• Προσδιορισμός αδιάλυτου υπολλείματος στο HCl και στο Na2CO3

Το αδιάλυτο υπόλειμμα του τσιμέντου παραλαμβάνεται αρχικά με κατεργασία με αραιό υδροχλωρικό οξύ για την ελαχιστοποίηση της καθίζησης του διαλυτού οξειδίου του πυριτίου. Στη συνέχεια το υπόλειμμα αυτό υφίσταται κατεργασία με ζέον διάλυμα ανθρακικού νατρίου για να επαναδιαλυθούν ίχνη οξειδίου του πυριτίου που έχει τυχόν καταβυθιστεί. Το υπόλειμμα προσδιορίζεται σταθμικά ύστερα από πύρωση.Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι το πυριαντήριο Thermolyne 1300 και ζυγός ADB/ADJ της KERN με ακρίβεια 0,1 mg.

• Προσδιορισμός χλωροϊόντων (ΕΝ 196-2)

Προσδιορίζεται η ολική περιεκτικότητα σε χλώριο και βρώμιο εκφρασμένη σε χλωριόντα (Cl-). Το δείγμα τσιμέντου αντιδρά με ζέον αραιό νιτρικό οξύ για ναεπιτευχθεί διαλυτοποίηση και απομάκρυνη των θειούχων. Τα διαλυόμενα
χλωριόντα καταβυθίζονται με προσθήκη γνωστού όγκου πρότυπου διαλύματος νιτρικού αργύρου. Μετά το βρασμό, το ίζημα εκπλένεται με αραιό νιτρικό οξύ και απορρίπτεται. Το διήθημα και οι εκπλύσεις ψύχονται σε θερμοκρασία
μικρότερη από 25°C και η περίσσεια του νιτρικού αργύρου τιτλοδοτείται με πρότυπο διάλυμα θειοκυανιούχου αμμωνίου χρησιμοποιώντας ως δείκτη διάλυμα άλατος τρισθενούς σιδήρου.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται το κόσκινο 0,15 mm της CONTROLS και ζυγός ADB/ADJ της KERN με ακρίβεια 0,1 mg.

• Δοκιμή ποζολανικότητας για ποζολανικά τσιμέντα (ΕΝ 196-5)

Η ποζολανικότητα εκτιμάται συγκρίνοντας την συγκέντρωση των ιόντων ασβεστίου, που εκφράζεται ως οξείδιο του ασβεστίου, που υπάρχει στο υδατικό διάλυμα σε επαφή με το ενυδατωμένο τσιμέντο, μετά από ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, με την συγκέντρωση κορεσμού ιόντων ασβεστίου σε ένα διάλυμα της ίδιας αλκαλικότητας. Το τσιμέντο είναι θεωρείται ότι ικανοποιεί την δοκιμή, δηλαδή δίνει θετικό αποτέλεσμα, εάν η συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου στο διάλυμα είναι χαμηλότερη από τη συγκέντρωση κορεσμού.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται το κόσκινο 0,15 mm της CONTROLS και ζυγός ADB/ADJ της KERN με ακρίβεια 0,1 mg και φωτόμετρο μέτρησης απορρόφησης στα 520 nm και 620 nm.

• Προσδιορισμός της αντίστασης στη φθορά (MicroDeval) (ΕΝ 1097-1)

Κατά τη δοκιμή MicroDeval, το αδρανές υλικό (κλάσμα 10/14 mm) εισέρχεται στο δοχείο της δοκιμής μαζί με συγκεκριμένο αριθμό σφαιρών και νερό. Τα δοχεία περιστρέφονται με συγκεκριμένη ταχύτητα για 500 στροφές. Στο τέλος της δοκιμής υπολογίζεται ο λόγος της μάζας του υλικού που συγκρατείται στο κόσκινο 1,6 mm προς την αρχική μάζα του δοκιμίου.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται η συσκευή 48-D5242/A της CONTROLS.

• Προσδιορισμός της αντίστασης σε θρυμματισμό (Los Angeles) (EN 1097-2)

Κατά τη δοκιμή Los Angeles, το αδρανές υλικό (κλάσμα 10/14 mm) εισέρχεται στο δοχείο της δοκιμής μαζί με συγκεκριμένο αριθμό σφαιρών. Τα δοχεία περιστρέφονται με συγκεκριμένη ταχύτητα για 500 στροφές. Στο τέλος της
δοκιμής υπολογίζεται ο λόγος της μάζας του υλικού που συγκρατείται στο κόσκινο 1,6 mm προς την αρχική μάζα του δοκιμίου.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται η συσκευή 48-D0502 της CONTROLS.

• Προσδιορισμός πυκνότητας/υδαταπορροφητικότητας (ΕΝ 1097-6)

Για τον προσδιορισμό της πυκνότητας λεπτόκοκκου αδρανούς χρησιμοποιείται η διάταξη κώνου/τυπάδας, ενώ ο προσδιορισμός της πυκνότητας χονδρόκοκκου υλικού γίνεται μέσω της άνωσης του υλικού το οποίο βυθίζεται
στο νερό εντός πυκνομέτρου και της ξηράς επιφανειακά κορεσμένης μάζας του ίδιου δοκιμίου.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται η διάταξη πλαισίου ειδκού βάρους της CONTROLS.

• Προσδιορισμός των υδατοδιαλυτών χλωριούχων αλάτων με τη μέθοδο Volhard (EN 1744-1§7)

Κατά τη δοκιμή αυτή, ένα δείγμα αδρανούς εκχυλίζεται με νερό ώστε να απομονωθούν τα ιόντα χλωρίου. Η μέθοδος ανάλυσης του εκχιλύσματος βασίζεται σε αυτό της τιτλοδότησης Volhard όπου προστίθεται περίσσεια διαλύματος νιτρικού αργύρου στο διάλυμα χλωρίου και το τμήμα που δεν αντέδρασε επανατιτλοδοτείται με τυποποιημένο διάλυμα θειοκυανικού, χρησιμοποιώντας διάλυμα θειικού αμμωνίου (III) ως δείκτη.

• Προσδιορισμός περιεκτικότητας σε ολικά θεία με διάσπαση με οξύ (EN 1744- 1§11.1)

Κατά τη δοκιμή αυτή, ένα δείγμα αδρανούς αναμιγνύεται με ζεστό νερό για να εξαχθούν υδατοδιαλυτά θειικά ιόντα. Στη συνέχεια προστίθεται χλωριούχο βάριο στο εκχύλισμα, ρυθμισμένο σε ουδέτερο pH, έτσι ώστε τα θειικά ιόντα
να καθιζάνουν ως θειικό βάριο. Η περιεκτικότητα σε υδατοδιαλυτά θειικά στη συνέχεια προσδιορίζεται με φασματοφωτογραφία. Η εκχύλιση με ζεστό νερό αφαιρεί ενεργά θειικά άλατα (π.χ. γύψο) που είναι πιθανές πηγές αστάθειας στο σύνολο.

• Προσδιορισμός των διαλυτών σε οξύ θειικών (EN 1744-1§12)

Τα θειικά άλατα εκχυλίζονται από ένα δείγμα των αδρανών με αραιό υδροχλωρικό οξύ. Η περιεκτικότητα σε θειικά ιόντα προσδιορίζεται με βαρυμετρία και εκφράζεται ως % κατά μάζα των αδρανών.

• Προσδιορισμός ελαφροβαρών προσμίξεων (EN 1744-1§14.2)

Αυτή η δοκιμή είναι μια μέθοδος για την εκτίμηση του ποσοστού μάζας των ελαφρών σωματιδίων σε λεπτόκοκκα αδρανή. Η μέθοδος υπολογίζει ουσίες όπως ο λιγνίτης και ο άνθρακας που μπορεί να προκαλέσουν λεκέδες σε
επιφάνειες σκυροδέματος ή κονιάματος. Εάν είναι απαραίτητο, η μέθοδος μπορεί να προσαρμοστεί για χρήση σε χονδρόκοκκα αδρανή εξετάζοντας μεγαλύτερο δείγμα.

• Προσδιορισμός πιθανής περιεκτικότητας σε χουμικά (EN 1744-1§15.1)

Τα χουμικά είναι η οργανική ουσία που σχηματίζεται στο έδαφος από την αποσύνθεση ζωικών και φυτικών υπολειμμάτων. Η περιεκτικότητα των αδρανών σε χουμικά υπολογίζεται από το χρώμα που σχηματίζεται όταν είναι
ένα τμήμα δοκίμιο ανακινείται σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου. 
 
 

• Κοκκομετρία (ΕΝ 933-1)

Κατά τη δοκιμή της κοκκομετρίας, λαμβάνεται με μείωση δείγματος η απαιτούμενη ποσότητα που αντιστοιχεί στο μέγιστο κόκκο του αδρανούς που εξετάζεται. Το δοκίμιο πλένεται, ώστε να απομακρυνθεί η πλειονότητα της
παιπάλης που περιέχει και στη συνέχεια διέρχεται από τη σειρά κοσκίνων που έχουν τοποθετηθεί στη διάταξη ηλεκτρομαγνητικής κοσκίνισης.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται η σειρά ΕΝ κοσκίνων της CONTROLS και η ηλεκτρομαγνητική κοσκινιέρα 15-D0407/B της CONTROLS.

• Ισοδύναμο Άμμου (ΕΝ 933-8)

Κατά τη δοκιμή του ισοδυνάμου άμμου, το λεπτόκοκκο αδρανές υλικό τοποθετείται σε σωλήνα και γίνεται πλύση του με αραιό διάλυμα πλύσης μέχρι να γίνει διαχωρισμός της παιπάλης από το υπόλοιπο υλικό και η στάθμη να φτάσει σε συγκεκριμένο ύψος. Στη συνέχεια ο σωλήνας τοποθετείται στη συσκευή ανάδευσης και έπειτα αφήνεται να ηρεμήσει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η τιμή του ισοδυνάμου προκύπτει από την αναλογία του ύψους των διαχωρισμένων στρωμάτων του υλικού.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται η διάταξη 47-T0050/C και ο
αναδευτήρας 47-T0056/B της CONTROLS.

• Μπλε του Μεθυλενίου (ΕΝ 933-9)

Κατά τη δοκιμή του Μπλε του Μεθυλενίου, το λεπτόκοκκο αδρανές υλικό αναμιγνύεται με το διάλυμε του Μπλε του Μεθυλενίου. Στη συνέχεια λαμβάνεται με χρήση υάλινης ράβδου ποσότητα από το υπερκείμενο υγρό, το οποίο ενσταλλάζεται σε ειδικό χαρτί. Οι ενσταλλάξεις συνεχίζονται ώσπου να εμφανιστεί ένα γαλάζιο στεφάνι γύρω από την επιφάνεια διαβροχής.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποείται η διάταξη 47-D0439/C της CONTROLS.

• Δείκτης Πλακοειδούς (ΕΝ 933-3)

Κατά τη δοκιμή του δείκτη πλακοειδούς, το αδρανές υλικό χωρίζεται σε επιμέρους κλάσματα τα οποία διέρχονται από τα αντίστοιχα κόσκινα με παράλληλες μπάρες. Ο δείκτης προκύπτει από το λόγο του αθροίσματος των
συγκρατούμενων σε κάθε κόσκινο προς τη συνολική μάζα του δείγματος.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται η σειρά κοσκίνων 47-D0418/1 to 47-D0418/13 της CONTROLS.

• Δείκτης Μορφής (ΕΝ 933-4)

Κατά τη δοκιμή του δείκτη μορφής, το δείγμα μεώνεται μέχρι το επιθυμητό βάρος. Στη συνέχεια μετρούνται μέσω του ειδικού μετρητή οι διαστάσεις L και Ε κάθε μιας ψηφίδας του δείγματος και διαχωρίζονται όσες ψηφίδες ικανοποιούν τη συνθήκη L/E>3. Ο δείκτης μορφής προκύπτει από το λόγο της μάζας των ψηφίδων που ικανοποιούν τη συνθήκη προς τη συνολική μάζα του μίγματος.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιείται ο μετρητής 47-D0542.

• Φαινόμενη πυκνότητα και κενά μη συμπυκνωμένου υλικού (ΕΝ 1097-3)

Κατά τη δοκιμή της φαινόμενης πυκνότητας τα κυλινδρικά δοχεία γνωστού όγκου της δοκιμής πληρώνονται με το αδρανές υλικό. Η μάζα του αδρανούς υλικού που γέμισε το δοχείο προς τον όγκο του δοχείου, δίνουν την τιμή της
φαινόμενης πυκνότητας. Στη συνέχεια μέσω της τιμής της φαινόμενης πυκνότητας του υλικού και της πυκνότητας του που υπολογίζεται κατά το ΕΝ 1097-6, υπολογίζονται και τα κενά μη συμπυκνωμένου υλικού.Για την εκτέλεση της δοκιμής χρησιμοποιούνται τα δοχεία 48-D0446/1, 5,10,20 της CONTROLS.

• Δοκιμή θειικού μαγνησίου (ΕΝ 1367-2)

Κατά τη δοκιμή αυτή, το δοκίμιο υπόκειται σε διαδοχικούς κύκλους εμβάπτισης σε διάλυμα θειικού μαγνησίου και θέρμανσης στο φούρνο στους (110 ± 5) οC.Στη συνέχεια υπολογίζεται η τιμή MS μέσω της μάζας που στο τέλος της
δοκιμής συγκρατείται στο κόσκινο 10 mm και της αρχικής μάζας του δοκιμίου.Για την εκτέλεση της δοκιμής, χρησιμοποιείται ο φούρνος 10-D3190/45 της CONTROLS.